– Zacząłeś pić?

Sama przysiadła na oparciu kanapy. Miała na sobie obcisłe dżinsy, czarną koszulkę i
wiedzieli, co się stało z kobietą, która udawała Jennifer, zwabiła go na wybrzeże i skoczyła.
Zalogował się do Internetu i wyszukał w Google zdjęcia z molo w Santa Monica,
lodówką, w której z trudem zmieści się sześciopak piwa.
Kiedy kończyła ostatni nawrót, niemal czuła w ustach smak martini. Weszła na schodki.
– Tu Carlos – odezwał się męski głos z silnym hiszpańskim akcentem.
– Dlatego tam skoczyłam z molo... myślałam, że zrozumiesz. Pewnie myślałeś, że
na opaloną kobietę o ciemno-miedzianych włosach zebranych w koński ogon, na jej ustach
zasadami. Wycie syren przecinające nocną ciszę rozniosło się echem po parkingu i wyrwało
I znowu pożałował, że nie zrobił zdjęcia. Z tą myślą włączył silnik i wysiadł z wozu,
oberwało. Znała męża na tyle, by wiedzieć, że uważa szanse na rozwiązanie nowej zagadki za
przerodził się w panikę. Wariatka podpali łódź! Z nią pod pokładem.
kłamać w takiej sprawie. Więc w jaki sposób morderca to zorganizował?
Żeby go dręczyć?

– Odetchnęła głęboko, żeby się uspokoić, nerwowo zaciskała dłonie, jakby się bała, że
Ani śladu Jennifer.
zaciskała się, a raz rozluźniała. Boże, dlaczego z nim nie jest łatwo? Dlaczego nie może być
pieściła jej łydki, biodra, talię.
I wtedy, przez ułamek sekundy, poczuł zapach gardenii, zapach jej perfum.
koronkowe majteczki okazały się strzępem czerwonej sukienki.
Więc gdzie, do cholery, jesteś, Rebeko? Odruchowo pomasował kolano. Wciąż mu
umrzeć, niż zagrzebać się w papierkowej robocie.
się w ostatnim tygodniu jej życia?
Do wieczora”.
wygląda jak koło ratunkowe. Z ledwo widocznymi literami n, n, e.
wystygł, zresztą od początku nie był nawet letni. Morderstwo sióstr Springer zeszło z
Bentz schronił się w cień parasola.
Przedzierał się przez gęsty ruch uliczny na stodziesiątce, jechał na południowy skraj
Hayesa.